Pieśń o nocy w NFM
W programie tego wyjątkowego wydarzenia znajdzie się ostatni koncert fortepianowy Wolfganga Amadeusa Mozarta.
Organizatorzy zapraszają na zakończenie sezonu artystycznego NFM Filharmonii Wrocławskiej. W programie tego wyjątkowego wydarzenia znajdzie się ostatni koncert fortepianowy Wolfganga Amadeusa Mozarta, w którym partię solową wykona znakomita portugalska pianistka Maria João Pires.
Jako ostatnie zabrzmi zaś jedno z największych arcydzieł muzyki polskiej pierwszej połowy XX wieku autorstwa Karola Szymanowskiego. Orkiestrę poprowadzi jej szef artystyczny, maestro Giancarlo Guerrero. Wolfgang Amadeus Mozart jest dla nas synonimem twórcy wszechstronnego, piszącego dzieła praktycznie wszystkich form i gatunków. Jednak za swojego życia kompozytor ten znany był przede wszystkim jako autor oper, a także… wirtuoz fortepianu – na ten instrument stworzył aż dwadzieścia siedem koncertów! Podczas zakończenia sezonu NFM Filharmonii Wrocławskiej wysłuchamy ostatniego z nich, czyli „Koncertu fortepianowego B-dur" nr 27, KV 595.
To późne dzieło zabrzmiało po raz pierwszy w 1791 roku, prawdopodobnie w marcu, podczas ostatniego publicznego koncertu Mozarta. Orkiestra wykorzystana przez kompozytora jest niewielka – flet, dwa oboje, dwa fagoty, dwie waltornie, smyczki i, last but not least, instrument solowy, a muzyka pełna jest ciepła i pogody, w której jednak odzywają się także bardziej melancholijne akcenty.
„III Symfonia" „Pieśń o nocy” Karola Szymanowskiego powstała w okresie, w którym kompozytora żywo fascynowała kultura Persji. Fascynacja ta znalazła odbicie zarówno w rozrzutnej, śmiałej i zmysłowej kolorystyce brzmienia, jak i w doborze tekstu. Szymanowski sięgnął po tekst trzynastowiecznego poety i mistyka perskiego Dżalaluddina Rumiego w przekładzie Tadeusza Micińskiego.
Tę jednoczęściową kompozycję podzielić można na trzy odcinki. Pierwszym z nich jest utrzymana w powolnym tempie introdukcja wykorzystująca pełny skład orkiestry, następnie żywy taniec z potraktowanym kolorystycznie, wokalizującym chórem śpiewającym samogłoskę „a” i następnie powolne, tajemnicze zakończenie. Przebogate brzmienie orkiestry, giętkie linie melodyczne, znakomita orkiestracja, ekstatyczne kulminacje z udziałem wszystkich wykonawców tworzą kompozycję o wyrazistym charakterze, efektowną i mocno zapadającą w pamięć.
Szczegóły wydarzenia:
nfm.wroclaw.pl
