Muzeum Pana Tadeusza
To wyjątkowe miejsce na literackiej mapie Polski i Europy. Nie tylko pokazuje rękopis Mickiewicza, ale także próbuje wyjaśnić znaczenie i wpływ.
W związku z wprowadzonymi obostrzeniami w wyniku COVID-19, korzystanie z usług u Partnerów uczestniczących w programie Nasz Wrocław może być utrudniona lub niemożliwa aż do odwołania. Przed planowaną wizytą u naszych Partnerów prosimy o wcześniejsze sprawdzenie, czy świadczone usługi nie są czasowo zawieszone.
Jedyny istniejący rękopis Mickiewiczowskiego Pana Tadeusza w otoczeniu kilkuset autentycznych manuskryptów, starodruków, grafik, obrazów, rzeźb i przedmiotów codziennego użytku, a wszystko uzupełnione ponad setką aplikacji i prezentacji multimedialnych – to efektowne zaproszenie do rozmowy o polskiej kulturze i historii walki o niepodległą ojczyznę.
Wystawy poświęcone świadkom historii: Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu i Władysławowi Bartoszewskiemu, a także bogaty program edukacyjny i artystyczny Muzeum poszerzają tę perspektywę i pozwalają na podjęcie realnego dialogu z najciekawszymi wątkami kultury współczesnej.
Muzeum znajduje się w jednym z najpiękniejszych mieszczańskich budynków Wrocławia – Kamienicy pod Złotym Słońcem (Rynek 6).
- 18 sal wystawienniczych
- kilkaset eksponatów
- ponad sto aplikacji i prezentacji multimedialnych
- przyjazne dla dzieci i rodziców
- dostępne dla osób z niepełnosprawnościami
Rękopis „Pana Tadeusza” to opowieść wprowadzająca nas w poetycką wizję Adama Mickiewicza, pokazująca świat polskiej szlachty pierwszej połowy dziewiętnastego wieku na niezwykle ciekawym tle polskiego i europejskiego romantyzmu oraz burzliwej historii ówczesnej Europy. Zabieramy widzów w podróż, podczas której poznają kluczowe inspiracje, historię powstania, świat przedstawiony i recepcję epopei. Pokazujemy również sam rękopis Pana Tadeusza, który jest najcenniejszym eksponatem Ossolineum i jednym z najwartościowszych zabytków polskiej kultury.
Misja: Polska to wystawa o romantycznej idei wolności przeniesionej w realia II wojny światowej i czasów powojennych. Na przykładzie życiorysów Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Władysława Bartoszewskiego prezentuje losy pokolenia, które dorastało w wolnej po 123 latach zaborów ojczyźnie, ale w 1939 roku stanęło przed koniecznością walki o niepodległość, a następnie o suwerenną obecność Polski w nowoczesnej Europie. Obaj świadkowie historii przekazali Ossolineum bezcenne zbiory dokumentujące ich losy, wydarzenia, w których uczestniczyli, a także kolekcje dzieł sztuki i archiwa.