Nowożeńcy

Od wielu wieków nad Wrocławiem tkwi krwawa wendetta dwóch starożytnych rodów, których najmłodsze latorośle popełniły fatalny w skutkach błąd, wiążąc ze sobą koleje żywota i dopiero śmierć ich niewczesna uświadomiła seniorom rodów, jak bezcelowy i żałosny jest ich krwawy spór… Takie rzeczy to tylko u Szekspira. W przypadku Państwa Krasnalskich sytuacja była nieco mniej dramatyczna, choć niewątpliwie dzieje ich miłości łatwe nie były.

Pan Krasnalski to przedstawiciel krasnoludzkiej arystokracji – syn Papy Krasnala. Tymczasem dzisiejsza Pani Krasnalska, znana wówczas pod imieniem Jagódka, to zwykła krasnalka, której przodkowie do XIX w. mieszkali pod miastem i zajmowali się pleceniem grzywy chłopskim koniom. Papa Krasnal niezbyt chciał się zgodzić na taki mezalians. Ale że w kulturze krasnali odmowa zgody na ślub dziecka to niewybaczalny grzech, postanowił odesłać syna na placówkę dyplomatyczną do Włoch, które także mają swoją kolonię krasnoludków. Liczył, że słońce, plaże i urocze włoskie krasnoludki wybiją synowi z głowy pamięć o Jagódce.

Młodzi cierpieli, tym bardziej, że kadencja dyplomaty w służbie Papy Krasnala trwa 10 lat. Po kilku latach Jagódka zniknęła i niemal wszyscy o niej zapomnieli. Jakież zapanowało zdziwienie, gdy wróciła z Panem Krasnalskim jako jego żona!

Okazało się, że Jagódka ruszyła w pieszą drogę do Włoch. Podróż zajęła jej dwa lata, najeżone niebezpieczeństwami i trudami. Udało jej się jednak dotrzeć do Rzymu i poślubić ukochanego.

Papa Krasnal szybko pogodził się z nową synową. Okazało się, że jest to kobieta niezwykle mądra, świetna gospodyni, a dzięki swojej wędrówce obyta w świecie dużo bardziej niż jakikolwiek inny krasnal (poza może Obieżyświatem).

Obecnie Państwa Krasnalskich można spotkać przed wejściem do Urzędu Stanu Cywilnego przy ul. Włodkowica, gdzie gratulują zakochanym młodym parom Dużych Ludzi i z pełnomocnictwem Papy Krasnala udzielają ślubów krasnoludkom.

Galeria

•