Błękitny express
Alan Smith to dziennikarz amerykański. Ma zrobić materiał o II wojnie światowej. Szukając bohaterów swojego reportażu, wpada na pomysł, aby oddać hołd swojej babci, która była Polką i znaleźć kogoś tej narodowości, kto przeżył wojnę. Okazuje się, że dyrektorka renomowanej szkoły jest przedwojenną hrabianką z Polski Jadwigą Gaszycką. Podobno przeżyła zsyłkę na Syberię. Spotykają się. To nie tylko różni ludzie, ale przede wszystkim różne światy, różne myślenia. On - bezpośredni, pełen zewnętrznych emocji. Ona – z dystansem i wyszukanymi manierami, słuchająca piosenek Ordonki. On z amerykańskim myśleniem: wojny w 39 czy 40 roku jeszcze nie było a ktoś, kto nie okazuje emocji mówiąc o zbrodni jest niewiarygodny. To nie będzie łatwy wywiad. Zmieni życie i jego i jej. W drugim akcie Alan przyprowadza do mieszkania Jadwigi – już żony – Alicję, która ma wynająć mieszkanie. Gdy uruchamia gramofon i słyszy piosenkę Ordonki, ze wzruszeniem oznajmia „To ciocia”. Dla Alana szokiem jest opowieść, że Alicja również była na Syberii. Jednak jej losy to historia opowiedziana oczami dziecka, które uratowała i wywiozła z piekła zsyłki ciocia w kapeluszu – Ordonka. Dwie historie z tego samego okresu, a jednak zupełnie inaczej zapamiętane. Dwie kobiety, które łączy miłość do tej samej muzyki.
Szczegóły wydarzenia:
mamteatr.pl
- Gatunek dramat
- Reżyseria Karol Stępkowski
-
Obsada Marzanna Graff
Aleksander Mikołajczak - Tytuł oryg. Błękitny express
