Teatr na ekranie online: „Do Piachu”
Ta sztuka rodziła się, żyła i żyje w epoce zamętu (chaosu). Sztuka „Do piachu" wywołała nie tylko spory, ale falę protestów, anonimów, sporów.
Od 26 do 28 lutego 2021 w cyklu Teatr na ekranie zapraszamy na internetowy pokaz przedstawienia Kazimierza Kutza według sztuki Tadeusza Różewicza Do piachu.
Jedno z najgłośniejszych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych przedstawień w dziejach Teatru Telewizji. Nie mogło jednak być inaczej, skoro Do piachu… najpierw powstawało siedemnaście lat (1955–1972), następnych siedem nie mogło ukazać się drukiem, a kiedy z trudem doczekało się prapremiery (w warszawskim Teatrze na Woli), musiało wskutek protestów akowskich kombatantów zniknąć z afisza. Również spektakl Kutza przez kilka miesięcy czekał na emisję, aż wreszcie – poprzedzony dyskusją m.in. z udziałem autora i reżysera – został pokazany widowni.
Dlaczego Do piachu… wzbudzało i wzbudza tak żywe emocje? Przede wszystkim dlatego, że jest bezwzględną próbą demitologizacji niepodległościowego podziemia w czasie II wojny światowej, a także bezlitosną polemiką z romantyczną wizją walki zbrojnej jako męskiej przygody, patriotycznego obowiązku itp. Różewicz nie zawahał się przedstawić życia partyzanckiego z naturalistyczną brutalnością. Żołnierze leśnego oddziału – zbiorowy bohater sztuki – w niczym nie przypominają romantycznych duchem młodzieńców z Kamieni na szaniec czy „kolumbów” z powieści Romana Bratnego.
Są brudni, śmierdzący, bardziej podobni do zwierząt niż ludzi. Posługują się wulgarnym językiem, potrzeby fizjologiczne załatwiają w zbiorowej latrynie. Pomimo to, jak mówi w pewnym momencie ich komendant, w większości są pełni „taktu” i dyskretnej godności. Trafiają się jednak wśród nich jednostki całkowicie zdemoralizowane, jak choćby zapijaczony watażka Marek, brawurowo zagrany przez Jana Nowickiego. To właśnie Marek, niejaki Bury i wsiowy „przygłupek” Waluś pewnego dnia wypuszczają się „na bandziorkę”. Ograbiają plebanię, a przy okazji gwałcą gospodynię. Marek i Bury znikają bez śladu, Waluś natomiast jest zbyt głupi, by nie dać się złapać. Śmiertelnie przerażony, konsekwentnie wypiera się swego czynu. W wojsku jednak obowiązują porządek i karność. Koledzy z oddziału wiedzą doskonale, że naiwnego chłopaka czeka tylko jedna kara.
Szczegóły wydarzenia:
teatrpolski.wroc.pl
- Reżyseria Krystyna Szumilak
-
Obsada Piotr Cyrwus (Waluś)
Jerzy Trela (Komendant)
Jan Nowicki (Marek)
Jerzy Nowak (Siekierka)
Artur Dziurman (Ułan)
Jakub Ulewicz (Kiliński)
Andrzej Gazdeczka (Broda)
Zbigniew Kozłowski (Kwiatek)
Krzysztof Jędrysek (Bury)
Andrzej Hudziak (Podchorąży)
Marian Dziędziel (Korzeń)
Henryk Majcherek (Sfinks)
Ryszard Jasiński (Partyzant)
Janusz Krawczyk (Żelazo)
Leszek Świgoń (Szydełko)
Jerzy Święch (Cywil)
Jolanta Łagodzińska (Hanka)
Edward Dobrzański (Ksiądz)
Jakub Kosiniak
Jacek Milczanowski
Ireneusz Pastuszak
Łukasz Rybarski
Wojciech Skibiński
Krzysztof Stawowy
Zbigniew Zaniewski (Partyzanci)
