Lelenfant 2025: Widowisko „Wędrujące Opowieści”

Każda z grup młodych artystów przywiezie swój własny fragment opowieści, który podczas warsztatów artystycznych splecie się w jedną wspólną historię.

W Lelenfant historie nie są opowiadane. One wędrują. Przychodzą z różnych stron świata – z mitów, rytuałów, szeptanych bajek i rodzinnych pieśni. Płyną w rytmie bębnów, w tańcach przekazywanych z pokolenia na pokolenie, w harmonii śpiewu i w brzmieniu tradycyjnych instrumentów.

Czym dla tegorocznych grup Lelenfant są „wędrujące opowieści”?

W języku arabskim przyjmują formę „opowieści wędrujących” – sugerując nie tylko ruch fizyczny, ale też migrację emocji, pamięci, sensów.

Dla Palestyńczyków jest wspomnieniem pieszych wędrówek przez wzgórza i równiny, wspólnego śpiewu i dzielenia się opowieściami pod drzewami w piątkowe popołudnia. Dla Włochów będą to „Storie in cammino” – historie, które są w drodze, zmieniaj się. Dla Węgrów – „Barangoló történetek”, opowieści zrodzone z ciekawości i wolności, bez planu, bez celu, poza samym doświadczeniem.

Wędrowanie i podróżowanie nie oznaczają dla nich tylko ruchu geograficznego. To również samotność i wspólnota, odkrywanie świata i siebie, duchowy i emocjonalny dialog z krajobrazem i drugim człowiekiem. To opór wobec zapomnienia i poszukiwanie przynależności. Historie wędrują także przez taniec.

Polski projekt „Bailarines de Kowale” pokazuje, jak spotkanie dziewczynek z mroźnej Polski z tancerką z Ekwadoru staje się początkiem opowieści o ciele, rytmie, dorastaniu i przekraczaniu barier języka. Taniec staje się językiem porozumienia, choreografia – mapą podróży emocjonalnej. Dziewczynki rozpoczynają swój pokaz od zamarznięcia – dosłownie – po to, by wraz z gorącymi rytmami powstać i ruszyć w taneczną opowieść o wspólnocie.