Muzyka i retoryka. Tajny kod kompozytorów
Czy zastanawiali się Państwo, dlaczego ulegamy zróżnicowanym, bardzo często silnym emocjom w trakcie słuchania muzyki? Wykład Zbigniewa Pilcha
Czy zastanawiali się Państwo, dlaczego ulegamy zróżnicowanym, bardzo często silnym emocjom w trakcie słuchania muzyki? Dlaczego jedne utwory wzbudzają w nas radość, inne skłaniają do smutku, kolejne podnoszą na duchu, a zdarza się nawet, że kompozycja muzyczna wywołuje strach?
Czy istnieje powód, dla którego Georg Friedrich Händel użył w słynnym chórze „Alleluja” z oratorium „Mesjasz” tonacji D-dur, a Antonio Vivaldi zastosował tonację f-moll dla koncertu skrzypcowego „Zima”? Dlaczego wykorzystanie z niektórych interwałów wywołuje u słuchacza takie same uczucia, niezależnie od tego, czy zostały użyte w muzyce Johanna Sebastiana Bacha, czy w polskim przeboju z lat pięćdziesiątych?
Co wspólnego mają ze sobą „Lamento della Ninfa” Claudia Monteverdiego oraz znany standard „My Funny Valentine” Richarda Rodgersa?
Czy wrażenia, które towarzyszą nam podczas obcowania z muzyką są li tylko naszym subiektywnym odczuciem? Czy może istnieją sposoby, aby wzbudzić u słuchacza odpowiednie emocje, a kompozytorzy stosują swój tajny kod zwany retoryką muzyczną?
Na te frapujące pytania postaram się odpowiedzieć w trakcie wykładu.
Zbigniew Pilch
Szczegóły wydarzenia:
nfm.wroclaw.pl
