Panorama Racławicka we Wrocławiu

Data utworzenia: 2015-03-31

Panorama Racławicka ma długość 114 metrów i wysokość 15 metrów. Przedstawia zwycięską bitwę Polaków z Rosjanami pod Racławicami w kwietniu 1794 roku.

Za autorów Panoramy Racławickiej uważa się lwowskich malarzy – Jana Stykę i Wojciecha Kossaka, chociaż grono artystów pracujących przy tym projekcie było większe. Od lat 80. monumentalny obraz prezentowano w specjalnie wybudowanej dla niego rotundzie w parku Słowackiego.

Panorama Racławicka to jedna z najchętniej odwiedzanych atrakcji we Wrocławiu. Jest ważnym punktem wycieczek po Wrocławiu nie tylko turystów, lecz także przywódców państw.

Panorama Racławicka – bilety, cennik

Do 31 sierpnia bilety na Panoramę Racławicką we Wrocławiu sprzedawane są w wakacyjny cenach promocyjnych.

Cennik.

Panorama Racławicka we Wrocławiu – godziny otwarcia

W sierpniu 2020 r. w Panoramie Racławickiej we Wrocławiu rozpoczął się remont rotundy i renowacja obrazu Styki i Kossaka. Dzieło można ponownie oglądać od 27 lipca 2021 r.

Panorama Racławicka – godziny otwarcia:
poniedziałek:	8:30-19:00
wtorek-piątek:	8:30-19:00
sobota:	8:30-19:00
niedziela:	8:30-19:00

Gdzie znajduje się Panorama Racławicka? Dojazd, parking

Rotunda i Panorama Racławicka znajdują się w parku Słowackiego, przy ul. Purkyniego 11, kilka minut spacerem od Rynku i Ostrowa Tumskiego.

Do Panoramy Racławickiej dojechać można komunikacją miejską:

tramwajami 2, 4, 10, 16, 33 (przystanek Urząd Wojewódzki),
autobusem linii A (przystanek Urząd Wojewódzki).

Bilety MPK najłatwiej kupić w tramwaju lub autobusie. Na panelu wybieramy rodzaj biletu, przykładamy kartę płatniczą i bilet koduje się na karcie. Nie dostaniemy papierowej wersji. Bilet można kupić także w automacie przy przystanku (płatność kartą lub gotówką) lub w kiosku.

Parking w pobliżu Panoramy Racławickiej

W pobliżu Panoramy Racławickiej jest wiele parkingów i miejsc postojowych. W tej części miasta parkowanie jest płatne. Samochód można zostawić na:

podziemny parking na pl. Nowy Targ,
parking przy Hali Targowej,
parking przy gmachu Wydziału Filologicznego (pl. Nankiera),
miejsca postojowe wzdłuż ul. Kraińskiego,
parking przy ASP ul. Frycza-Modrzewskiego,
parking przy Panoramie Racławickiej (ul. Styki i Kossaka),
parking przy gmachu głównym Poczty (ul. Krasińskiego),
parking przy Urzędzie Wojewódzkim.

Panorama Racławicka – historia powstania obrazu

Inicjatorami powstania „Panoramy Racławickiej” byli lwowscy radni, którzy chcieli w ten sposób uświetnić Powszechną Wystawę Krajową zaplanowaną na rok 1894. Pod koniec XIX wieku panowała moda na malarskie panoramy uwieczniające ważne wydarzenia – przede wszystkim bitwy. Przez połączenie malowidła i elementów scenografii uzyskiwano efekt iluzji, czyli dodatkowej perspektywy.

Zlecenie na wykonanie obrazu otrzymał Jan Styka, który dobrał sobie grono współpracowników. Artyści konsultowali się z historykami, znawcami wojskowości, gromadzili archiwa, szkice, dokumenty, byli także na rekonesansie pod Racławicami, w miejscu, gdzie wojska polskie pod wodzą Tadeusza Kościuszki pokonały Rosjan.

Prace nad obrazem trwały dziewięć miesięcy. Płótno ma 114 metrów długości i 15 metrów wysokości. We Lwowie „Panorama Racławicka” była prezentowana w rotundzie w parku Stryjeńskim. Stała się jedną z atrakcji Lwowa na przełomie XIX i XX wieku.

Po II wojnie światowej obraz przewieziono do Wrocławia i schowano w magazynie. Ze względów politycznych nie wystawiano go publicznie. Dopiero po 1980 r. rozpoczęto przymiarki do ponownej prezentacji dzieła Styki i Kossaka. Rotunda na potrzeby Panoramy stanęła w 1985 roku w parku Słowackiego.

Co roku Panorama Racławicka przyciąga tysiące gości. Wśród odwiedzających byli m.in. papież Jan Paweł II i królowa Holandii Beatrycze. Obrazem zachwycił się premier Chin Zhao Ziyang, a po jego wizycie we Wrocławiu w Chinach powstało wiele monumentalnych malowideł w technice podpatrzonej u Styki.

Kto namalował Panoramę Racławicką?

Głównym współpracownikiem Jana Styki był Wojciech Kossak. Styka namalował postaci Tadeusza Kościuszki i chłopskiego przywódcy Bartosza Głowackiego oraz kosynierów, którzy zdobywają rosyjskie armaty.

Kossak specjalizował się w wizerunkach koni. Namalował jednego z nich pod Kościuszką. Był także autorem malunków przedstawiających polskich sztabowców, kawalerię oraz Rosjan broniących armat.

Ludwig Boller, niemiecki pejzażysta, odpowiadał za krajobraz i niebo, a Tadeusz Popiel wspomagał Bollera i namalował chłopskie chałupy oraz drzewa. Teodor Axentowicz i Zygmunt Rozwadowski pod nadzorem Kossaka malowali sceny batalistyczne. Natomiast Włodzimierz Tetmajer i Wincenty Wodziński odpowiadali za stroje ludowe chłopskiej części polskich wojsk.